Rodzaj wybieranego faktoringu powinien być dopasowany do potrzeb danej firmy.
Faktoring jest przeznaczony dla firm z sektora b2b (business-to-business). – Aby skorzystać z faktoringu, firma musi przede wszystkim sprzedawać towary lub usługi z odroczonym terminem płatności. Dobrze jest, gdy ma również zróżnicowany portfel odbiorców, a sprzedawane towary lub usługi nie podlegają częstym reklamacjom i zwrotom – tłumaczy Krzysztof Kuniewicz, dyrektor generalny Bibby Financial Services.
Zanim dana firma zacznie ubiegać się o faktoring, powinna przeprowadzić wewnętrzną analizę potrzeb. – Powinna rozważyć takie kwestie, jak czy występują problemy z płynnością, z regulowaniem zobowiązań w terminie, czy też występują opóźnienia w płatnościach – mówi Sebastian Grabek, dyrektor Departamentu Faktoringu HSBC Bank Polska. – Ważne jest też, w jaki sposób dana firma zabezpiecza ryzyko związane z należnościami i jak brak zapłaty od jednego lub kilku odbiorców wpływa na jej sytuację – dodaje.
Dopiero po przeprowadzeniu takiej analizy przedsiębiorca może zapoznać się z dostępną ofertą.
– Przedstawiciel faktora sprawdzi, czy firma kwalifikuje się do faktoringu, i zaproponuje właściwą strukturę transakcji – mówi Mariusz Wiśniewski, dyrektor Departamentu Sprzedaży w Credit Agricole Commercial Finance Polska.
Klient który zdecyduje się na faktoring, musi działać w branży, która jest akceptowana przez firmy faktoringowe. A jak podkreśla Michał Kinkel, prezes AOW Faktoring, branżami uznawanymi przez faktorów za ‘faktorowalne” są np. handel, produkcja przemysłowa, meblarska, a branżami ‘niefaktorowalnymi” m.in. transport, budownictwo, branża finansowa.
– Oczywiście istnieją odstępstwa od reguły. Możemy więc znaleźć faktorów, którzy specjalizują się w obsłudze branż uznawanych za trudne – dodaje Michał Kinkel.
W przypadku faktoringu zabezpieczeniem transakcji jest najczęściej wystawiona faktura. W przeciwieństwie do kredytu firma nie musi posiadać istotnego majątku czy też innych twardych zabezpieczeń. Faktor przed udzieleniem finansowania bada przede wszystkim wiarygodność odbiorców i bezpieczeństwo transakcji. W odróżnieniu od kredytu linia faktoringowa może zostać przyznana firmie o słabszej sytuacji ekonomicznej, ponieważ źródłem spłat są odbiorcy, a nie klient.
– Minimalne warunki transakcji faktoringowej, zróżnicowane pomiędzy instytucjami finansowymi, z reguły dotyczą minimalnych poziomów obrotów objętych transakcją faktoringowa oraz liczbą kontrahentów obsługiwanych w ramach faktoringu – mówi Łukasz Tacik odpowiedzialny za faktoring w PBP Banku.
Jeżeli klient spełnia te kryteria, składa wniosek i przedstawia dokumenty. – Należy złożyć wniosek o limit faktoringowy wraz z pełną informacją niezbędną do oceny transakcji faktoringowej i sytuacji finansowej klienta. Bardzo istotnym elementem jest dołączenie struktury należności prezentującej portfel dłużników – mówi Anna Panasiuk menedżer sprzedaży w Departamencie Bankowości Korporacyjnej w banku DnB Nord.
KATARZYNA OSTROWSKA
Alternatywa_dla_kredytu_obrotowego.pdf
Rzeczpospolita, 18.06.2012, s. B12
www.rp.pl
Prezes Zarządu AOW Faktoring S.A. Absolwent Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Ukończył program EMBA na Uniwersytecie Warszawskim i University of Illions at Urbana – Champagne. Autor licznych publikacji na temat faktoringu. Od 2020 pełni obowiązki członka Komisja Etyki Polskiego Związku Zarządzania Wierzytelnościami.