fbpx

AOW to firma faktoringowa która od ponad 30 lat oferuje faktoring.

Komu opłaca się faktoring?

Faktoring wzmacnia płynność finansową przedsiębiorstwa, bo likwiduje zatory płatnicze. Firma faktoringowa (faktor) bierze na siebie odpowiedzialność, by za faktury zapłacili odbiorcy. Usługa kosztuje nawet około 10 proc. wartości wierzytelności nabywanych od przedsiębiorcy. Około 80 proc. wartości faktury dostaje klient (faktorant) najczęściej w ciągu kilku dni od podpisania umowy z faktorem.

Przed podjęciem współpracy z faktorem warto być zorientowanym w cenie, jaką zapłacimy za korzystanie z usługi faktoringu. Czy nam się to opłaca?

Podstawowym kosztem faktoringu są odsetki pobierane z góry w formie tzw. dyskonta. Ponadto przedsiębiorca płaci jednorazową prowizję od przyznanego limitu, a często także od wykupywanych faktur. Są to najczęściej występujące koszty. Faktor może stosować dodatkowe prowizje i opłaty za administrowanie fakturami.

Koszty faktoringu

Warto korzystać z usługi, gdzie jedynymi kosztami będą prowizja i odsetki. Najlepiej, gdy odsetki będą ustalane według stawek Wibor.

PRZYKŁAD Przedsiębiorstwo produkcyjne X zawarło z firmą faktoringową umowę o świadczeniu usług faktoringu niepełnego. Na jej podstawie faktor nabywa od faktoranta wierzytelności (faktury i rachunki) odbiorców towarów. Co miesiąc wartość wierzytelności wynosi 200 000 zł z terminem płatności, który jest określony na 60 dni. Wszystkie takie wierzytelności są przekazywane faktorowi przez producenta. Faktury i rachunki są przez odbiorców spłacane na bieżąco, w ciągu 2 miesięcy od dostawy. Tak więc tzw. saldo nieuregulowanych należności utrzymuje się w ciągu roku na poziomie 400 000 zł. I tak jest przez 12 miesiecy. Na podstawie umowy faktoringowej faktor stawia do dyspozycji swego klienta, czyli wypłaca pieniądze do wysokości 80 proc. salda niespłaconych jeszcze rachunków i faktur.

W tym przypadku przedsiębiorstwo X otrzyma 320 000 zł (80 proc. od sumy salda 400 000 zł). Pozostałe niespełna 20 proc. wierzytelności (80 000 zł) faktor zapłaci po uiszczeniu zapłaty przez odbiorców firmy X. Z tego oczywiście będzie potrącone wynagrodzenie faktora. A takie wynagrodzenie to prowizje i odsetki od bieżącego wykorzystania środków. Prowizja w tym przypadku wynosi 2 proc. od sumy wierzytelności. Pobierana jest jako zapłata za czynności nabycia i administrowania rachunkami i fakturami. Same zaś odsetki wynoszą 7 proc. w skali roku. Jest to z kolei wynagrodzenie z tytułu finansowania całej transakcji. Prowizja i odsetki są naliczane od sumy wierzytelności 200 000 zł, a nie od wartości salda nieuregulowanych długów. Tak więc faktorant X w tym przypadku ponosi następujące koszty:

– prowizja - 4000 zł miesięcznie, tj. 2 proc. od wartości wierzytelności, – odsetki - 1866 zł miesięcznie, tj. 7 proc. w stosunku rocznym od sumy 320 000 zł, –  razem koszty faktoringu w przypadku firmy X wynoszą miesięcznie 5866 zł i rocznie 70 392 zł, przy wartosci wierzytelności w wysokosci 200 000 zł miesięcznie.

W zasadzie jest to usługa finansowa droższa niż pozyskiwanie kredytu. Jednak tych dwóch usług nie da się porównać. W przypadku faktoringu jest sprzedaż długu, zaś w przypadku kredytu to zaciąganie długu.

Tak więc koszt faktoringu w tym przypadku wynosi 9 proc. w stosunku rocznym. Może to być dla wielu niewielkich przedsiębiorstw korzystne rozwiązanie, mimo że producent traci określoną sumę pieniędzy z zapłaty przez odbiorców na rzecz faktoranta. Dokonując wyliczeń ceny, jaką należy zapłacić za korzystanie z usługi faktoringowej, nie uwzględnia się oczywiście oszczędności czasu potrzebnego do bieżącej kontroli sald należności oraz ewentualnych opóźnień w uiszczaniu zapłat przez odbiorców. Nie brano także pod uwagę czasu, jaki trzeba przeznaczyć przy załatwianiu wszelkiego rodzaju zabezpieczeń przy korzystaniu z innych usług finansowych. W przypadku faktoringu najczęściej stosowanym zabezpieczeniem jest sama wierzytelność, często także weksel in blanco.

Jak zawrzeć dobrą umowę?

Aby koszty z korzystania z usług faktoringu były w miarę niskie, należy zawrzeć korzystną umowę z faktorem. Zawieranie umowy faktoringowej polega przede wszystkim na negocjowaniu warunków umowy. Przedstawiamy informacje, na jakie problemy przedsiębiorca powinien zwrócić uwagę przed skorzystaniem z usługi faktoringowej.

Nigdy nie należy podejmować decyzji pochopnie. Trzeba pamiętać, że:

1. Faktoring w każdej sytuacji powinien być wsparty bezpłatnym doradztwem finansowym. Faktor powinien przejmować jak najwięcej ryzyka na siebie. Powinien też sam załatwiać niektóre czynności administracyjne. 2. Koszty całkowite nie powinny być większe niż 15 proc. całości wierzytelności. Wszelkiego rodzaju odsetki i prowizje albo marże nie powinny być płacone z góry przed zawarciem umowy faktoringowej. Nie do przyjęcia jest umowa przewidująca wysokie marże i prowizje oraz odsetki. Z takiej oferty należy zrezygnować. 3. Przedsiębiorca powinien poszukać takiej propozycji, gdy nie będzie obarczony dostawą dokumentów i informacji o dłużniku. To łączy się często z dużymi trudnościami i stratą czasu. 4. Powinna być w umowie zawarta klauzula o możliwościach zmian umowy. 5. Dobrze, gdy faktor zdeklaruje się, że będzie zmniejszał prowizje wraz ze skracaniem okresu płatności przez dłużnika. Tworzenie przez faktora tzw. funduszu gwarancyjnego nie może obciążać zbytnio przedsiębiorcy. 6. Ważne jest, aby faktor był wyrozumiały w przypadku powstania problemu spóźniania się dłużników ze spłatą zobowiązań. Faktor nie powinien od razu przystępować do windykacji. Powinien o zamiarze dokonywania windykacji poinformować faktoranta, w innym przypadku przedsiębiorca może stracić cennego kontrahenta. 7. Ważne, by w przypadku faktoringu niepełnego faktor uwzględnił w umowie możliwości kredytowe kontrahenta.

Andrzej Okrasiński

Ekspert wyjaśnia

Tomasz Chentosz, doradca podatkowy w Kancelarii Prawnej Baker & McKenzie

Opodatkowanie faktoringu podatkiem VAT budzi duże kontrowersje. Ustawa o VAT wymienia ściąganie długów oraz faktoring jako usługi finansowe podlegające opodatkowaniu 22-proc. VAT. Duże wątpliwości budzi określenie, kiedy mamy do czynienia z usługami ściągania długów i faktoringu, obłożonymi 22-proc. podatkiem, kiedy z innymi usługami finansowymi zwolnionymi z VAT, a kiedy z transakcjami niepodlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem.

Urzędy skarbowe interpretują to tak, że opodatkowaniu 22-proc. VAT powinny podlegać usługi polegające na obrocie wierzytelnościami w zakresie, w jakim podmiot nabywający wierzytelności podjął czynności dalszej odsprzedaży. Mamy tu do czynienia z innymi usługami finansowymi zwolnionymi z VAT. Taka interpretacja może być w praktyce trudna do zastosowania, gdyż uzależnia konsekwencje VAT nabycia wierzytelności od decyzji i czynności, które mogą być podejmowane w przyszłości. Nie bierze ona również pod uwagę okoliczności i natury tych transakcji.

Gazeta Prawna nr 17 (1635) wtorek 24 stycznia 2006
www.gazetaprawna.pl